11 i 12 października, 2018 godz. 20:00
@ ulica Mińska 25 bud 58, Warszawa
Napisana i wyreżyserowana przez wykładowcę PJATK-SNM Klaudiusza Ślusarczyka i Helenę Ros, „Lunatyczka" to eksploracja udramatyzowanej bierności i responsywności. Na podstawie tekstów powstałych w latach 2013-2016, praca analizuje współczesne, uśpione ciało, ujawniając problematykę jego kształtowania i de-formacji.
W przedsięwzięciu biorą udział studenci naszej uczelni: pani Aleksandra Bonder i pan Michał Mierzejewski, którzy przygotowali elementy multimedialne.
W dobie technologicznego postępu, gdy granice ciała zostają przesunięte, pytanie „kim jestem" nie jest tak aktualne, jak to „gdzie jestem, gdzie się zaczynam, a gdzie kończę". Jak bardzo człowiek wydaje się przesypiać swoje życie, i jak goniąc za przyjemnością, jest zawsze gdzie indziej? Co nas łączy i co nas dzieli, jaki jest wpływ technologii i kapitału na ludzkie ciało, na to, jak siebie postrzegamy, jak jesteśmy widziani, na naszą intymność i bycie odległym? Myślę o potrzebie oderwania, odłączenia, znudzenia, nie-ekscytacji; o potrzebie przemocy, fizycznej agresji, zawirusowania, błędu, odporności, wzięcia siłą, cieszenia się przyjemnością, zignorowania, odurzenia, bycia pod wrażeniem, bycia skradzionym, podłączonym, odłączonym, zainfekowanym, pod wpływem; o potrzebie guru, przywództwa. - Klaudiusz Ślusarczyk
Lunatykowanie podważa przekonanie, że ciało można sprowadzić do organizmu, że rozkosz można posiąść (w czasach „posiadania” wszystkiego); że pragnienie można zredukować do biologicznych potrzeb. Choć marzymy o rozkoszy, ostatecznie się przed nią cofamy, licząc, że ktoś przejmie dowodzenie – tak nas uwodzą nauczyciele i liderzy. Lunatykowanie to też dziwność mówiącego ciała, własnego i nie-swojego. Coś obcego w środku. Coś, co opiera się identyfikacjom. Kapitalistyczny dyskurs nauki nadaje lunatykowaniu nr: 307.46, pośród setek opisów w katalogu psychicznych zaburzeń (DSM-V). Segregacja jako nieskończony mechanizm tworzenia nazw, bez potrzeby nadawania znaczenia - czy to ma być przebudzenie? - Helena Ros
///
reżyseria, scenariusz i scenografia: Klaudiusz Ślusarczyk i Helena Ros
obsada: Tomasz Bazan, Dana Chmielewska, Edyta Jarząb, Łukasz Przytarski, Katarzyna Sikora i TO-EN
muzyka: Nicholas Pollock
perkusja: Michał Kasperek
kostiumy: Julia Rodowicz
instalacja multimedialna: Klaudiusz Ślusarczyk, Aleksandra Bonder i Michał Mierzejewski
produkcja spektaklu: Justyna Pankiewicz
fotografia: Wiktor Malinowski
honorowy patronat: Ambasada Australii w Polsce
partnerzy: PJATK, Miasto Stołeczne Warszawa
